Η φωτιά ήταν η πρώτη δύναμη της φύσης που δάμασε ο άνθρωπος
και τη χρησιμοποίησε για το μαγείρεμα.
Η μαγιά ήταν η δεύτερη.
Η φωτιά ήταν η πρώτη δύναμη της φύσης που δάμασε ο άνθρωπος
και τη χρησιμοποίησε για το μαγείρεμα.
Η μαγιά ήταν η δεύτερη.
Πριν από περίπου 4.000 χρόνια οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μαγιά για να φτιάχνουν ψωμί. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν μύλους και θαλάμους ψησίματος, καθώς και ιερογλυφικά που απεικονίζουν αρτοποιεία.
Στη δυναστεία των Σανγκ (περ. 1600 π.Χ. – περ. 1046 π.Χ.), στην Κίνα, χρησιμοποιούταν μαγιά για την παρασκευή οινοπνευματωδών ποτών. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν (από το 206 π.Χ. έως το 220 μ.Χ.) οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν μαγιά για να φτιάχνουν ειδικές πίτες στον ατμό και άλλα γλυκά.
Το 1680 ο Ολλανδός Αντόνι βαν Λέβενχουκ παρατήρησε τον ζυμομύκητα στο μικροσκόπιο για πρώτη φορά και τον δέκατο ένατο αιώνα ο Γάλλος επιστήμονας Παστέρ ανακάλυψε ότι η μαγιά μπορεί να παίξει πολλούς σημαντικούς ρόλους: σύντομα κατάλαβε τον απαραίτητο ρόλο τους στο άρωμα και τη γεύση του ψωμιού. Αποκάλυψε αυτά τα «μυστήρια» καταδεικνύοντας ότι τα κύτταρα της μαγιάς μπορούν να ζήσουν παρουσία ή απουσία οξυγόνου.
Το 1846 ξεκίνησε η πρώτη βιομηχανοποιημένη παραγωγή μαγιάς στην Ευρώπη.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, οι βιολόγοι ανακάλυψαν ότι ο ζυμομύκητας πολλαπλασιάζεται γρήγορα παρουσία αέρα, χωρίς την παραγωγή αλκοόλης. Χρησιμοποιώντας αυτές της γνώσεις δημιουργήθηκε η σύγχρονη βιομηχανία μαγιάς, επιλέγοντας και παράγοντας αγνές καλλιέργειες κατάλληλες για τις συγκεκριμένες ανάγκες της αρτοποιίας.
Σαφώς, χρησιμοποιούμε τη μαγιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια
για την παρασκευή ορισμένων από των πιο διάσημων .
Η λέξη «μαγιά» προέρχεται από την αρχαία ινδοευρωπαϊκή λέξη gist ή gyst που σημαίνει «βράζω» ή «φυσαλίδα» και περιγράφει γλαφυρά τη λειτουργία και την επίδραση της μαγιάς στην παρασκευή ψωμιού.
Ο φίλος μας ο Παστέρ ήταν αυτός που απέδωσε το επιστημονικό όνομα Saccharomyces cerevisiae, ανακαλύπτοντας τη δράση του στη διαδικασία ζύμωσης της μπ’ιρας.
Η μαγιά μας είναι ένας μικροσκοπικός μονοκύτταρος μύκητας με ελλειπτικό σχήμα, του γένους Saccharomyces cerevisiae, που απαντάται στη φύση. Δεδομένου του μεγέθους του, ένα κύτταρο μαγιάς είναι ορατό μόνο με μικροσκόπιο.
Ένα γραμμάριο πιεστής μαγιάς περιέχει περισσότερα από επτά δισεκατομμύρια κύτταρα και αναπαράγεται μέσω της εκβλάστησης: στο μητρικό κύτταρο σχηματίζεται και αναπτύσσεται ένας οφθαλμός, ο οποίος, μετά την ωρίμανση, αποσπάται δίνοντας ζωή σε ένα νέο κύτταρο.
Το πιο εξωτερικό στρώμα του κυττάρου της μαγιάς είναι το κυτταρικό τοίχωμα που παίζει σημαντικό ρόλο στην προστασία του κυττάρου και αποτελείται κυρίως από γλυκάνη και μαννάνη.
Ποικιλίες: υπάρχουν πάνω από 500 είδη μαγιάς.
Χρήσεις: ζύμωση, για ψωμί, κρασί, μπίρα και άλλα.
Προέλευση: η χρήση της αναφέρεται ήδη πριν από 4.000 χρόνια.
Παράγει διοξείδιο του άνθρακα: μεταβολίζοντας τα σάκχαρα που περιέχονται στο ζυμάρι.
Τα αέρια που αναπτύσσονται προκαλούν τη διαστολή του ζυμαριού επειδή αυτά παραμένουν παγιδευμένα στην πρωτεϊνικό πλέγμα του.
© 2024 ZeusIba
Πολιτική Απορρήτου - Πολιτική cookies - Powered by Direzione Web